istinaf ~ استيناف
Resimli Kamus-ı Osmani - istinaf ~ استيناف maddesi. Sayfa: 94 - Sira: 15
1914 yılında basılmış, Resimli Kamus-ı Osmani, Ali Seydi ; istinaf maddesi. osmanlıcada istinaf ne demek, istinaf anlamı manası, istinaf osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte istinaf hakkında bilgi. Arapça istinaf ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada istinaf anlamı
Resimli Kamus-ı Osmani - استيناف istinaf ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
istinaf ~ استيناف güncel sözlüklerde anlamı:
iSTiNAF ::: Baştan başlamak. Yeniden başlamak. * Gr: Sözün başlangıcı. * Huk: Dâvâ Mahkemesinin verdiği hükmü beğenmeyip bozulmasını daha üst mahkemeden istemek. Dâvâ mahkemeleri ile Temyiz Mahkemesi arasındaki bir derece yüksek mahkemeye verilen isim.
istinaf ::: (a. i.) : 1) yenide başlama. 2) bidayet mahkemesinden verilen hüt mün bir üst mahkemeye başvurarak feshini isu me. 3) gr. sözün başlangıcı, söz başı.
istinaf ::: başlangıç, mahkeme.
İstinaf :::
- Mahkemenin verdiği kararı kabul etmeyerek bunu istinaf mahkemesine götürme.
istînâf ::: yeniden başlama , bidayet mahkemesinde verilen bir hükmün bir üst mahkemeye başvurarak feshini isteme , üst mahkemeye başvurarak alt mahkemenin kararının feshini isteme , üst mahkemeye başvurarak alt mahkemenin kararının
istinaf ::: başlangıç , mahkeme , baştan başlamak , yeniden başlamak , gr: sözün başlangıcı , huk: dava mahkemesinin verdiği hükmü beğenmeyip bozulmasını daha üst mahkemeden istemek , dava mahkemeleri ile temyiz mahkemesi arasındaki bir derece yüksek mahkemeye verilen isim
istînâf ::: üst mahkemeye başvurarak alt mahkemenin kararının feshini isteme
İstinaf ::: bir işe yeniden başlamak, Dava mahkemeleri ile Temyiz Mahkemesi arasındaki bir derece yüksek mahkemeye verilen isim.
İstinaf ::: Temerrüte düşen borçlunun borcun muaccel olması anından borcun ifasina kadar geçen zamandaki faiz.
İstinaf ::: Mahkemenin verdiği kararı kabul etmeyerek bunu istinaf mahkemesine götürme.
istinaf ::: (a. i.) 1) yenide başlama. 2) bidayet mahkemesinden verilen hüt mün bir üst mahkemeye başvurarak feshini isu me. 3) gr. sözün başlangıcı, söz başı.
istinaf :::
İSTİNAF :::