i'TiKaL ::: (Ekl. den) Kemirme, kemirerek yeme. * Dalgaların, deniz kenarlarındaki karaları döğerek aşındırması. * Tıb: Yaranın, vücudu yemesi. Yaranın büyümesi.

i'TiKAL ::: Sağmak için koyunun ayaklarını iki bacağı arasına alma. * Devenin dizini büküp bağlama. * Güreş yaparken rakibini sarmaya getirip yıkma.

i'TiKAL ::: Zorlaşma, müşkilleşme.

i'tikal ::: ("ka" uzun okunur. a. i.) : 1) devenin dizini büküp bağlama. 2) güreşte sarmaya getirip yıkma. 3) sağmak içir koyunun ayaklarını iki bacağı arasına alma. 4) binici mızrağını paçası ile üzengi arasına sokup tutma.

i'tikâl ::: (a. i.) : müşkilleşme, zorlaşma.

i'tikâl ::: (a. i. ekl'den. c. : i'tikâlât) : 1) kemirerek yeme. 2) hek. yaranın vücûdu yemesi. 3) jeol. deniz dalgalarının, karaları döğerek oyması, aşındırması, fr. erosion.

i'tikâl-ı sevâhil ::: kıyıların aşınması.

i'tikâl ::: sağmak için koyunun ayaklarını iki bacağı arasına alma , devenin dizini büküp bağlama , güreş yaparken rakibini sarmaya getirip yıkma , zorlaşma , müşkilleşme , (ekl , den) kemirme , kemirerek yeme , dalgaların , deniz kenarlarındaki karaları döğerek aşındırması , tıb: yaranın , vücudu yemesi , yaranın büyümesi

i'tikal ::: (

i'tikâl ::: (a. i.) müşkilleşme, zorlaşma.

İ'TİKAL :::

İ'TİKÂL :::