CüNüB ::: Cenabetlik. Şer'an yıkanıp temizlenmeye mecburiyet hâli. * Irak, uzak, baid.

cenb ::: (a. i.) : yan, taraf.

Cenbî ::: (a. s.) : yan tarafa âit.

cünüb ::: gusletmesi gereken kimse.

CüNüB ::: Âyet-i kerîmede meâlen buyruldu ki:

Eğer, cünüb iseniz (yıkanmak, gusül abdesti almak sûretiyle) temizleniniz... (Mâide sûresi: 6)

Kirlenince çabuk gusül abdesti alın! Çünkü Kirâmen kâtibîn melekleri cünüb gezen kimseden incinir. (Hadîs-i şerîf-Ey Oğul İlmihâli)

Resim, köpek ve cünüb kimse bulunan eve rahmet melekleri girmez. (Hadîs-i şerîf-Müslim, Zevâcir)

Namaz kılan ve kılmayan herkes, bir namaz vaktini cünüb geçirirse, çok acı azâb görecektir. (Hadîs-i şerîf-Zevâcir)

Cünüb ve hayızlı iken câmiye girmek, hattâ câmi içinden geçmek, Kur'ân-ı kerîm okumak, dokunmak ve tutmak, Kâbe-i muazzamayı tavâf etmek haramdır. (Hadîs-i şerîf-İbn-i Âbidîn)

Bir kimse cünüb olsa, gusül abdesti almadan bir namaz vakti geçse, o kimseye ateşten gömlek giydirilecektir. (İmâm-ı Gazâlî)

Cünüb olan her kadın ve erkeğin ve hayız ve nifâstan kurtulan kadınların, namaz vaktinin sonunda o namazı kılacak kadar zaman kalınca, gusül abdesti alması farzdır. (İbn-i Âbidîn)

cünüb ::: gusül abdesti gerekmiş kimse , gusletmesi gereken kimse , cenabetlik , şer'an yıkanıp temizlenmeye mecburiyet hali , ırak , uzak , baid

cenb ::: taraf

cenb ::: ‬taraf

cenb ::: (a. i.) yan, taraf.

Cenbî ::: (a. s.) yan tarafa âit.

CÜNÜB :::