uşşak ::: (a. i. âşık'ın c.) : 1) âşıklar.

uşşâk-ı dil-figâr ::: yüreği yaralı âşıklar. 2) müz. Türk müziğinde 5 numaralı basit makam (inici şekline beyâtî denmiştir). Çok tabîî bir dizi ar-zeden uşşak, en eski ve esas makamlardandır. Aşk, garâm, tasavvuf? hissiyet için iyi kullanılırsa en yüksek bir ifâde vâsıtası olabilir. Asırlardanberi en çok kullanılmış olan uşşak, bugün elimizdeki Türk müziği eserleri içerisinde birinci gelmektedir. (917 parça uşşak eserin notası tesbît edilmiştir). Makam, uşşak dörtlüsüne pûselik beşlisi ilâvesinden ibarettir. Durak dügâh "lâ" ve güçlü-dörtlü ile beşlinin birleştikleri dördüncü derece olan- neva "re" perdeleridir. Makam çıkıcı olarak seyreder. Dona

Uşak :::

1. Çocuk
   Örnek: Doksan yaşına kadar yaşamış, yokluk yüzü görmemiş, oğul uşak toplansa koca bir mahalle olacak kadar bereketlenmiş. M. Ş. Esendal


2. Herhangi bir bölgenin halkından olan erkek
   Örnek: Kim bilir, bu Anadolu uşaklarının her birinde ne cevherler vardır. C. S. Tarancı


3. Erkek hizmetçi
   Örnek: ... kapının eşiğinde fraklı, beyaz eldivenli bir uşak duruyordu. Y. K. Karaosmanoğlu


4. Tayfa
   Örnek: Bir haykırma duyuldu. Uşakları koşturdum. Simit attırdım denize, ama deniz geri vermedi. Z. Selimoğlu


5. 1. Ufak, küçük. 2. Çocuk. 3. Genç, delikanlı. 4. Erkek hizmetçi.

uşak ::: hizmetçi , asker

uşşâk ::: aşıklar

uşşâk ::: ‬aşıklar

uşak ::: (f. i.) kim. amonyak.

uşak ::: çocuk, hizmetçi, hizmetkâr, kullukçu, nöker, tayfa