mekatib ~ مكاتب
Resimli Kamus-ı Osmani - mekatib ~ مكاتب maddesi. Sayfa: 958 - Sira: 20
1914 yılında basılmış, Resimli Kamus-ı Osmani, Ali Seydi ; mekatib maddesi. osmanlıcada mekatib ne demek, mekatib anlamı manası, mekatib osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte mekatib hakkında bilgi. Arapça mekatib ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada mekatib anlamı
Resimli Kamus-ı Osmani - مكاتب mekatib ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
mekatib ~ مكاتب güncel sözlüklerde anlamı:
MEKaTiB ::: (Mekteb. C.) Mektebler, okullar.
MEKaTiB ::: (Mektub. C.) Mektublar.
mekâtib ::: (a. i. mekteb'in c.) : mektepler, "okullar.
mekâtib-i âliye ::: yüksek mektepler, "okullar.
mekâtib-i husûsiyye ::: husûsî mektepler (özel okullar).
mekâtib-i ibtidâiyye ::: ilk mektepler, ilk okullar.
mekâtib-i i'dâdiyye ::: rüştiye'den sonra gidilen ve yüksek mekteplere hazırlayan mektepler, lise.
mekâtib-i leyliye ::: yatılı mektepler (yatılı okullar).
mekâtib-i rüşdiyye ::: bugünkü ortaokulların derecesinde bulunan altı sınıflık eski mektepler (okullar).
mekâtib-i sıbyâniyye ::: sıbyan mektepleri.
mekâtîb ::: (a. i. mektûb'un c.) : mektuplar.
mekâtib-i varide ::: gelen mektuplar.
mükâteb ::: (a. s.) : huk. [eskiden] tamamladığı zaman azâdedilmek üzere bedele bağlanan köle. [müen. : mükâtebe]
mükâteb-i me'zun ::: huk. [eskiden] ticârete me'-zun olan memlûkü kitabete kesme, [bu caizdir. Şu kadar var ki memlûk -borç İD bulunduğu takdirde guremâ kitabeti reddedebilirler]
mükâtebet-ül-mükâteb ::: huk. [eskiden] mükâ-teb'in kendi kölesini kitabete kesmesidir ki bu muvazaa kabilinden olduğundan caizdir.
mükâtebet-ül-vasî ::: huk. [eskiden] vasisinin vesayeti altındaki yetime âit memlûkü kitabete kesmesi.
mukâtebet-üs- sagîr ::: huk. [eskiden] henüz baliğ olmıyan rakikın kitabete kesilmesi.
mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) : 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.
mekâtib ::: okullar.
mekâtib ::: okullar
mekâtîb ::: mektuplar , mektublar
mekâtîb ::: mektuplar
mekâtib ::: okullar
mekâtib ::: (a. i. mekteb'in c.) mektepler,
mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.
MEKÂTÎB :::
MEKÂTİB :::