Çağdaş Sözlük

mekatib ~ مكاتب

Resimli Kamus-ı Osmani - mekatib ~ مكاتب maddesi. Sayfa: 958 - Sira: 20

1914 yılında basılmış, Resimli Kamus-ı Osmani, Ali Seydi ; mekatib maddesi. osmanlıcada mekatib ne demek, mekatib anlamı manası, mekatib osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte mekatib hakkında bilgi. Arapça mekatib ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada mekatib anlamı

Resimli Kamus-ı Osmani - مكاتب mekatib ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

mekatib ~ مكاتب güncel sözlüklerde anlamı:

MEKaTiB ::: (Mekteb. C.) Mektebler, okullar.

MEKaTiB ::: (Mektub. C.) Mektublar.

mekâtib ::: (a. i. mekteb'in c.) : mektepler, "okullar.

mekâtib-i âliye ::: yüksek mektepler, "okullar.

mekâtib-i husûsiyye ::: husûsî mektepler (özel okullar).

mekâtib-i ibtidâiyye ::: ilk mektepler, ilk okullar.

mekâtib-i i'dâdiyye ::: rüştiye'den sonra gidilen ve yüksek mekteplere hazırlayan mektepler, lise.

mekâtib-i leyliye ::: yatılı mektepler (yatılı okullar).

mekâtib-i rüşdiyye ::: bugünkü ortaokulların derecesinde bulunan altı sınıflık eski mektepler (okullar).

mekâtib-i sıbyâniyye ::: sıbyan mektepleri.

mekâtîb ::: (a. i. mektûb'un c.) : mektuplar.

mekâtib-i varide ::: gelen mektuplar.

mükâteb ::: (a. s.) : huk. [eskiden] tamamladığı zaman azâdedilmek üzere bedele bağlanan köle. [müen. : mükâtebe]

mükâteb-i me'zun ::: huk. [eskiden] ticârete me'-zun olan memlûkü kitabete kesme, [bu caizdir. Şu kadar var ki memlûk -borç İD bulunduğu takdirde guremâ kitabeti reddedebilirler]

mükâtebet-ül-mükâteb ::: huk. [eskiden] mükâ-teb'in kendi kölesini kitabete kesmesidir ki bu muvazaa kabilinden olduğundan caizdir.

mükâtebet-ül-vasî ::: huk. [eskiden] vasisinin vesayeti altındaki yetime âit memlûkü kitabete kesmesi.

mukâtebet-üs- sagîr ::: huk. [eskiden] henüz baliğ olmıyan rakikın kitabete kesilmesi.

mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) : 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.

mekâtib ::: okullar.

mekâtib ::: okullar

mekâtîb ::: mektuplar , mektublar

mekâtîb ::: ‬mektuplar

mekâtib ::: ‬okullar

mekâtib ::: (a. i. mekteb'in c.) mektepler,

mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.

MEKÂTÎB :::

(Mektub. C.) Mektublar

MEKÂTİB :::

(Mekteb. C.) Mektebler, okullar